، جمجمه ، استخوانی کروی شکل است که مغز ، و کلیه اندام درونی و بخشهایی از اندام درونی انسان را در خود نگاه می دارد. این بخش از اسکلت انسان یکی از مشخص ترین و به نوعی ترسناک ترین بخش از اسکلت انسان است که در بسیاری از موارد به عنوان نمادی از ترس و وحشت به کار می رود. این بخش همچنین محکم ترین استخوان انسان نیز هست و معمولا پس از مرگ انسان نسبت به سایر استخوان های انسان از عمر طولانی تر برخوردار است. در این مطلب قصد داریم تا شما را با عجیب ترین جمجمه هایی که تا کنون کشف شده آشنا کنیم.

جمجمه های سوراخ شده
از چیزی در حدود 8 سال پیش به این سو سوراخ کردن جمجمه به عنوان یکی از روشهای درمانی مورد استفاده بسیاری از پزشکان قرار می گرفته است. این پزشکان در دوران باستان معتقد بودند که انجام این کار برای درمان بیماری های مثل سردرد ، ناراحتی های روحی و حتی عقب ماندگی های ذهنی مناسب و مفید است. در بسیاری از جستجوهای به عمل آمده در نقاط مختلف دنیا محققان به جمجمه هایی دست پیدا کرده اند که دارای سوراخی بر روی خود بوده است. مطالعات بر روی این جمجمه ها نشان داده است که عمدتا افرادی که تحت این باصطلاح درمان قرار می گرفتند پس از مدتی به دلیل نفوذ با کتری ها به مغز جان خود را از دست می دانند.

جمجمه های کشیده
در طول اکتشافات دانشمندان در سالهای اخیر تعداد زیادی جمجمه با اشکال غیر طبیعی کشف شده است. جمجمه هایی کشیده و یا با عرضی بیش از اندازه طبیعی که در نگاه اول حسی از ترس و تعجب را به انسان منتقل می کند. کارشناسان دلایل مختلفی را به عنوان توضیح این حالت اعلام کرده اند. بیشتر این حالات به دلیل نقص های ژنتیکی در انسان ها رخ میداده است. در این میان یکی دیگر از نظریه های موجود برای بروز این حالت یک رسم عجیب در گذشته های دور بوده است. در زمان قدیم و با توجه به این که تا چندین ماه پس از تولد جمجمه نوزاد نرم است افراد سعی می کردند تا با فشار انگشتان شکل جمجمه نوزادان را بر اساس طبقه اجتماعی و اقتصادی نوزاد تغییر دهند.

جمجمه های شاخ دار
اثبات وجود انسان های شاخ دار از جمله مسائلی است که ذهن بسیاری از دانشمندان را به خود مشغول کرده است. در سالهای اخیر چندین نمونه جمجمه با بخش هایی شبیه به شاخ بر روی آنها کشف شده است. در بررسی های انجام شده بر روی این جمجمه ها مشخص شده است که بسیاری از زائده های موجود بر روی اسکلتها در حقیقت شاخ نبوده و ناشی از بیماری و تومورهای سرطانی بوده است که به این صورت باقی مانده است. تعدادی از جمجمه های بدست آمده نیز مربوط به موجوداتی به نام " paranthropus " که دارای اشتراکات زیادی با انسان ها بوده دارای فکهای بسیار نیرومندی برای جویدن ریشه ها و دانه ها بودند. این موجودات نیز دارای شاخهایی بر روی سر خود بوده اند.

جمجمه کریستالی
بر اساس افسانه های موجود چیزی در حدود 13 جمجمه کریستالی توسط اقوام " آزتک " و " مایا" ساخته شده است که لمس هر کدام از آنها می تواند نیروی خاصی را به شخص لمس کنده بدهد و در صورتی که شخصی بتواند هر 13 جمجمه در یک مکان جمع کند به نیروی تمامی خدایان " آزتک " و " مایا" دست پیدا می کند. بنا بر گزارشات موجود این 13 جمجمه کریستالی در بین مجموع داران و صاحبان موزه های اروپایی در حال چرخش است. در عین حال در چند سال گذشته و بر اساس مطالعاتی که بر روی تعدادی از این جمجمه های کریستالی انجام شده است مشخص شده است که این جمجمه ها ساخت کشورهای اروپایی بوده و قدمت آنها نهایتا به 200 سال می رسد.

جمجمه کودک ناقص الخقه
در سال 1930 میلادی و در کشور مکزیک یک جمجمه مربوط به یک کودک ناقص الخقه کشف شد. این جمجمه تا سال 1999 میلادی به نمایش عمومی در نیامد. آزمایشات DNA صورت گرفته بر روی این جمجمه مشخص کرد که این نمونه بدست آمده به یک کودک بومی منطقه آمریکای شمالی متعلق است که به احتمال زیاد از بیماری " وجود آب در مغز" رنج می برده است که به همین دلیل جمجمه این شخص به این شکل درآمده است. این بیماری باعث می شده است که حجم زیادی از مایعات در جمجمه جمع شده و به مغز فشار وارد می کند. البته امروزه این بیماری به راحتی قابل درمان است.

جمجمه عهد  پلیوسن
دوره " پلیوسن" به دوره ای در مقیاس زمین شناسی از 5332 میلیون تا 1806 میلیون سال قبل از میلاد اطلاق می شود. معدنچیان در سال 1866 میلادی در منطقه " Calaveras " در کشور آمریکا موفق به کشف جمجمه ای شده اند که پس از انجام مطالعات مشخص شد که به دوره " پلیوسن" تعلق دارد و نشان دهنده زندگی انسان در قاره آمریکا در آن دوران دارد. دانشمندان با توجه به مطالعات خود به این ادعا شک کرده و سعی کردند تا به صحت این ادعا پی ببرند. پس از انجام آزمایشات کربنی مشخص شد که این جمجمه نهایتا 1000 سال قدمت دارد